Żonglowanie oraz inne umiejętności cyrkowe są zazwyczaj uważane jedynie za rodzaj zabawy, rozrywki lub ewentualnie relaksu. I to są niewątpliwie z funkcje czy korzyści, które możemy wyciągać z żonglowania. Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że umiejętności te, a w szczególności żonglowanie mają korzystny wpływ na nasz umysł i ciało. Ten fakt ma potwierdzenie w badaniach naukowych.

Nasz mózg składa się z dwóch półkul mózgowych – lewej i prawej. Każda z nich odpowiada za działanie przeciwnej strony ciała. Półkule przetwarzają informacje docierające do mózgu z ciała w specyficzny sposób. Półkula logiczna (zazwyczaj lewa) zajmuje się szczegółami, częściami, przetwarzaniem

języka i wzorów linearnych. Przeciwna (zazwyczaj prawa półkula), zajmuje się rozumieniem języka, obrazami, rytmem, emocją, intuicją, kreatywnością. Większość umiejętności, które posiadamy to połączone funkcje obu półkul. Na przykład opanowanie języka wymaga z jednej strony znajomości słów, struktury zdań, składni, a z drugiej rozumienia znaczenia języka, rytmu, itp.

Aby w tym, co robimy być maksymalnie wydajnym i efektywnym, ważna jest umiejętność skutecznego i szybkiego przetwarzania informacji z obu półkul. Jest to możliwe wtedy, kiedy obie półkule są używane. Żonglowanie oraz inne umiejętności cyrkowe w jednakowym stopniu angażują obie strony ciała, równomiernie uaktywniając obie półkule. W pełni rozwija się wtedy spoidło wielkie mózgu, które dyryguje procesami pomiędzy obydwoma półkulami, umożliwiając łączenie przepływających informacji. Umiejętności te rozwijają również widzenie peryferyjne oraz zmysł kinestetyczny (np. przez ocenę toru i szybkość lotu przedmiotów, ich odległość od ręki, itp.).

Badania naukowców z Kanady pokazują, jak korzystne dla procesu uczenia się są ćwiczenia ruchowe. Uczniowie, którzy każdego dnia spędzali dodatkową godzinę na lekcjach gimnastyki, mieli lepsze oceny z egzaminów niż pozostałe dzieci. Jeszcze inne badania mówią o tym, że czynności fizyczne, wymagające aktywności mięśni, a szczególnie ruchy skoordynowane (jak np. żonglowanie) stymulują wytwarzanie neurotropin – naturalnych substancji, które stymulują wzrost komórek nerwowych i liczby połączeń neuronalnych w mózgu.

Istnieje bezpośredni związek pomiędzy koordynacją wzrokowo – ruchową, a umiejętnością czytania, pisania i rozumienia. Badania prowadzone w szkołach w USA, pokazują, że żonglowanie może usprawnić zarówno umiejętność pisania, jak i czytania. Te współczesne badania wspierają wcześniejsze prace Marii Montessori i Jeana Piageta, którzy sformułowali hipotezy, zgodnie z którymi ćwiczenia fizyczne oraz wrażenia dotykowe zwiększają efekty nauki.

Ciekawe wyniki, dotyczące powiązania żonglowania oraz rozwoju mózgu zaprezentowali naukowcy z Niemiec (Ratyzbona). Uczeni podzielili badanych na dwie grupy. Pierwsza miała opanować w ciągu trzech miesięcy żonglowanie przez co najmniej minutę trzema piłeczkami. Druga grupa nie przechodziła takiego treningu. Za pomocą rezonansu magnetycznego uczeni porównywali struktury mózgów osób z obu grup – szukali zmian w tkance mózgowej powstałych pod wpływem regularnego treningu żonglowania. Po trzech miesiącach zauważyli, że w mózgach osób żonglujących nastąpił przyrost tkanki mózgowej w okolicach ruchowych. „Pozornie nieistotne ćwiczenia, takie jak żonglowanie trzema piłeczkami, mogą rozwijać tkankę mózgu w sposób podobny do tego, w jaki podnoszenie sztangi rozwija mięśnie” (Urban M. , 2005).

Zachęcam do tego, by spróbować swoich sił i dobrze wykorzystać czas w domu. W tak zawężonej przestrzeni mamy też ograniczone możliwości wyrażania ruchu, a żonglowanie nadaje się do tego idealnie. Na fanpage'u fb naszej szkoły zamieszczone są filmiki z kolejnymi etapami nauki żonglowania, można z nich skorzystać.

https://www.facebook.com/pg/sp3swidnik/videos/?ref=page_internal

Miłego ćwiczenia!

Agnieszka Sokalska

Źródła:

Urban Mirosław; „Żonglowanie jako metoda wspierania rozwoju dzieci, młodzieży i dorosłych” w: Klanza w czasie wolnym, Wydawnictwo Klanza nr 1/2005 Urban Mirosław, Fortuna Paweł, Markiewicz Piotr; „Żonglowanie sprzyja mózgowi” w: Charaktery 2005